برنامه‌ریزی بهینه مقید به پایداری ولتاژ برای توسعه مزارع بادی بزرگ در جنوب‌شرق ایران

امروزه به‌کارگیری انرژی‌های تجدید پذیر نه‌تنها به یک موضوع بدیهی تبدیل شده است بلکه بعضاً به‌کارگیری بیش از پیش آن‌ها، خود موجب بروز چالش‌های بهره‌برداری جدیدی در شبکه شده است. در حقیقت افزایش ضریب نفوذ این قبیل منابع تولید توان متغیر و نوسانی، در کنار مزایای متعدد آن‌ها، همواره با نگرانی‌های مختلفی همچون حفظ حاشیه امنیت و پایداری ولتاژ شبکه همراه بوده است. در این مقاله یک روش جدید سناریوبنیان برای برنامه‌ریزی چندمعیاره طرح‌های توسعه مزارع بادی بزرگ با رویکرد مدیریت پروژه و به‌منظور کمینه‌سازی هزینه تراز شده انرژی و حفظ حاشیه امنیت پایداری ولتاژ شبکه به‌صورت بهینه، ارائه شده است. شبکه مورد مطالعه شبکه انتقال جنوب شرق ایران بوده و در طی یک برنامه‌ریزی ده ساله به‌تدریج ضریب نفوذ منابع بادی در آن تا میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد. لازم به ذکر است که این بخش از شبکه انتقال ایران از ضعف ذاتی پایداری ولتاژ رنج می‌برد، و لذا درنظرگرفتن ملاحظات پایداری ولتاژ ضروری می‌نماید. شبکه مورد نظر در محیط نرم‌افزار MATPOWER مدل شده است و نتایج به‌دست‌آمده توسط روش بهینه سازی اجتماع ذرات (PSO)، نشان از کارآمدی روش پیشنهادی دارد.